خطبه اول حضرت فاطمه در مسجد مدینه بخش اول
.
• خطبه ی اوّل در مسجد مدینه
اوّلین خطبه ی حضرت (علیهاالسّلام) در «مسجد مدینه» در حالی خوانده شد که ابابکر و جمعی از مهاجران و انصار در آنجا حضور داشند.
در همین حال به احترام آن بزرگ بانوی اسلام پرده ی سفیدی آویختند که سخنرانی را در پشت پرده آغاز کند.
حضرت زهرا (علیهاالسّلام) قبل از آغاز سخن، ناله ی جان سوزی کشید که بسیاری از حاضران گریستند و پس از آنکه مردم آرام گرفتند، فرمودند:
۱٫ ضرورت شکر و سپاس الهی
«اَلحَمدُللهِ عَلی ما اَنعَمَ وَ لَهُ الشُّکرُ عَلی ما اَلَهَمَ و الثَّناءُ بِما قَدَّمَ مِن عُمُومِ نِعَمِ ابتدَأها وَ سُبوُغِ آلاءِ اَسداها وَ تَمامِ مِنَنٍ والاها، جَمَّ عَنِ الاِحصاءِ عَدَدُها وَ نَآی عَنِ الجَزاءِ اَمَدُها وَ تَفاوَتَ عَن الاِدراکِ اَبَدُها وَ نَدَبَهُم لِاستِزادَتِها بِالشُّکرِ لاتِّصالِها وَ استحَمَدَ اِلی الخَلائِقِ بِاجزالِها وَ ثَنّی بِالنَّدبِ اِلی اَمثالِها وَ اَشهَدُ اَن لا اِلَهَ الّا الله وَحَدَهُ لا شَریکَ لَه، کلِمَهٌ جَعلَ الاِخلاصَ تَأویلَها وَ ضَمَّنَ القُلوبَ مَوصولَها وَ اَنارَ فی التَّفَکُّرِ مَعقُولَها؛ (۱)
ستایش، خداوند را بر نعمت هایی که به ما بخشیدو شکر او را بر آنچه الهام فرمود. حمد و ثنا بر خداوند، برابر نعمت هایی که از پیش فرستاد و همه ی نعمت هایی که آفرید و نعمت های فراوانی که به انسان ها عطا فرمود و تمام منّت ها و نعمت هایی که پیاپی فرستاد.
نعمت هایی که شمارش آن از توان انسان فزون تر و پاداش آن ناممکن و درک دامنه و گستردگی آن از ادراک و هوش بشر فراتر است.
مردم را به شکرگزاری فراخواند تا نعمت ها را پیاپی فرستد و به حمد و سپاس راهنمایی کرد تا نعمت ها را فزونی بخشد و با درخواست بندگان، نعمت ها را چند برابر نماید.
گواهی می دهم، به جز الله، خدایی نبوده و شریکی برای او نیست.»
تفسیر این گواهی و شهادت، اخلاص است و پای بند آن، قلب های آگاه که در پیشگاه تفکّر و اندیشه، معنای آن را روشن فرمود.»